Odnośnie dzieci tylko jedno można stwierdzić z całkowitą pewnością – każde z nich jest inne. Dotyczy to oczywiście także zachowań przy stole (bądź w krzesełku do karmienia). Poniżej przedstawiamy pokrótce kilkanaście typów dzieci, wyróżnionych na podstawie zachowań podczas jedzenia.

 

Żarłok – pochłonie wszystko, w każdej ilości, mlaszcząc przy tym z zapałem, i gorliwie domagając się jeszcze większych porcji. Swoim zachowaniem zazwyczaj cieszy niezmiernie mamę, tatę, a przede wszystkim babcię – bo któż nie chciałby w domu dziecka, które „ładnie je”.

 

 

Eksperymentator – jedzenie i picie bardzo go interesuje… jako przedmiot badań naukowych. Wyporność chleba zanurzonego w kubku płynu, rozszczep śliwki na jak najdrobniejsze cząstki, zasięg lotu kapusty kiszonej, no i przede wszystkim – testowanie stałości zjawiska zwanego grawitacją – to wszystko leży w obszarze zainteresowań Eksperymentatora.

 

 

Obserwator – bardzo chętnie siedzi w krzeselku do karmienia, uważnie przypatrując się, jak jedzą mama i tata, sam jednak tego robić nie zamierza.

 

 

 

Gwiazda – zaczepi każdego, kto znajdzie się w zasięgu wzroku. Uśmiechy, miny, piski, gesty – wszystkie chwyty dozwolone. Choćbyś nie wiem, jak próbował przestrzegać zaleceń książki BLW, by nie zwracać zbyt dużej uwagi na jedzące dziecko, jej po prostu się nie oprzesz!

 

 

Slow-food’er – podążając za najnowszymi trendami, w powolnym (lub bardzo powolnym) tempie delektuje się jedzeniem. To, że wszyscy pozostali domownicy dawno już skończyli posiłek, wcale mu nie przeszkadza w dalszym smakowaniu awokado czy winogron.

 

 

Niecierpliwiec – czas spędzony w krzesełku do karmienia waha się między 2 a 3 minutami, niezależnie od smakowitości podanego dania. Po upływie tego czasu Niecierpliwiec zaczyna się wiercić, podciągać kolana i wychodzić z krzesełka na tackę krzesełka lub stół rodziców.

 

 

Sarmata – rozparty w krzesełku wypija do dna zawartość swojego kufla (no, może kubeczka), po czym wali nim w blat i nonszalancko zarzuca nogę na stół.

 

 

 

Kolanowiec – zdecydowanie woli spożywać posiłki na kolanach mamy (ewentualnie taty), niż w krzesełku do karmienia. Być może chodzi tu o stopień miękkości siedzenia, możliwość grzebania w większym talerzu, bądź dostęp do zakazanych produktów spożywczych (np. keczup) i/lub przedmiotów (np. nóż) ustawionych w głębi stołu.

 

 

Altruista – obdziela jedzeniem wszystkich dookoła, zarówno tych dwu- jak i czworonożnych.

 

 

 

Cycoholik – przed jedzeniem musi napić się mleka mamy aby w ogóle dać się załadować do krzesełka do karmienia, a samo jedzenie musi popić mlekiem mamy. Jest to dziecko bardzo mądre, które zna zasady żywienia niemowląt rekomendowane przez Instytut Żywności i Żywienia, a w szczególności punkt o wprowadzaniu pokarmów stałych w okresie ochronnym karmienia piersią; jednak punkt ten interpretuje zbyt dosłownie.

 

Perkusista – tacka krzesełka do karmienia służy mu głównie w charakterze instrumentu perkusyjnego. Fascynują go dźwięki wydawane podczas bębnienia rączkami w blat, zwłaszcza, gdy jest on zapełniony przysmakami (rozbryzgującymi się przy okazji dookoła, rozpłaszczanymi bądź podskakującymi wesoło).

 

 

Miotacz przysmaków – każdy kąsek traktuje jak pocisk dalekiego zasięgu, zaś samo miotanie nimi – jako świetną rozrywkę. Jedzenie rzadko kiedy trafia do buzi, za to przy (i po) posiłku na pewno nikt się nie nudzi!

 

 

 

Aniołek – po prostu siedzi i je. Podobno takie przypadki też się zdarzają…

 

 

 

Czyścioch – …żartowałam! Dzieci przy jedzeniu brudzą się zawsze 😉

 

 

A do którego typu zalicza się Twoje dziecko? A może powinnyśmy rozszerzyć naszą listę?

 

Za pomoc w pisaniu dziękuję Marii, Adzie i Anicie; 

za zdjęcia – wyżej wymienionym oraz Wegemamom: Mamamagdzie, Malinie, Promyl